Tablica pamiątkowa poświęcona Stanisławowi Wyspiańskiemu

Gdzie: Dom Długosza, ul. Kanonicza 25, Kraków

Oprowadza: Joanna Kulawinek

Ta prostokątna brązowa tablica  pochodzi z 1969 roku. Górna połowa składa się z wizerunku Stanisława Wyspiańskiego oraz tekstu: Stanisław Wyspiański 1869–1907. Na tablicy widzimy przystojnego,  młodego mężczyznę, elegancko ubranego i z modną ówcześnie fryzurą. Artystę przedstawiono w półprofilowym ujęciu do ramion, jego twarz jest lekko obrócona w prawo. Wizerunek jest raczej statyczny z wyjątkiem rozwianych przez wiatr włosów. Podobne przedstawienie Wyspiańskiego możemy znaleźć w Autorskiej Galerii im. Bronisława Chromego. W dolnej części tablicy umieszczono fragment wiersza sportretowanego z 1903 roku: 

„U stóp Wawelu miał ojciec pracownię,
wielką izbę białą wysklepioną,
żyjącą figur zmarłych wielkich tłumem;
tam chłopiec mały chodziłem, co czułem,
to później w kształty mej sztuki zakułem”. 

Tekst zapisano w sposób ciągły, używając dużych liter. Tablicę umieszczono na budynku, którego część od grudnia 1872 była pracownią rzeźbiarską, a także domem Franciszka Wyspiańskiego. Jego sławny syn mieszkał tam aż do 1880 roku. Z pewnością to miejsce, wspaniale położone bezpośrednio w sąsiedztwie Wawelu, zapisało się w pamięci Stanisława, o czym świadczy  powyższy wiersz. Niestety to tutaj też młody Wyspiański przeżył pierwsze tragiczne wydarzenia: śmierć  braciszka i ukochanej matki oraz rozdzielenie z ojcem.